Source de référence : Hortus sanitatis : Livre IV, Les Poissons, , , , Presses universitaires de Caen, Caen, 2013consultable en ligne
Icinus marinus (Épernay, BM, Inc. 3017)
1. VB, SN, 17, 58, 1
[α] Isid. orig. 12, 6, 57*
Isidorus. [α] Icinusa ab icino terrestri nomen traxit, quem vulgus ericium vocat. Cujus testula dicitur spinis aculeata in modum castanearumb quando adhuc opertae de arboribus cadunt. Caro ejus mollis et minio similis.
[α] Isid. orig. 12, 6, 57*
Isidorus. [α] Icinusa ab icino terrestri nomen traxit, quem vulgus ericium vocat. Cujus testula dicitur spinis aculeata in modum castanearumb quando adhuc opertae de arboribus cadunt. Caro ejus mollis et minio similis.
2. VB, SN, 17, 58, 2
[β] VB, SN, 17, 58, 2
[β] compil.
[γ] VB, SN, 17, 58, 2
Actor. [β] Icinus ipse est echinus, de quo dictum est supra inc tractatu De animalibus, capitulo LXXIa’. [γ] Idem etiam videtur esse ethenaysd, licet Isidorus de his agat separatim tamquam de duobus. Idem etiam dicitur ericius vele iricius.
[β] VB, SN, 17, 58, 2
[β] compil.
[γ] VB, SN, 17, 58, 2
Actor. [β] Icinus ipse est echinus, de quo dictum est supra inc tractatu De animalibus, capitulo LXXIa’. [γ] Idem etiam videtur esse ethenaysd, licet Isidorus de his agat separatim tamquam de duobus. Idem etiam dicitur ericius vele iricius.