Source de référence : Hortus sanitatis : Livre IV, Les Poissons, CatherineJacquemard, BrigitteGauvin, Marie-AgnèsLucas-Avenel, Presses universitaires de Caen, Caen, 2013consultable en ligne

Megar, milagus et milvus (Valognes, BM, R 99)

1. VB, SN, 17, 66, 1
[α] TC, nat. 7, 52, 1-4
Ex Libro de naturis reruma’. [α] Megaris est piscis marinus duarum palmarum longitudinisa ; vilisb habetur in partibus in quibus capitur, sed, cum ad remotiora salsus reducitur, raritas ejus pretium facit. Recenter tamen captus et sine sale delicatiorem cibum edentibus facit. Est autem, ut fertur, nocivus praecipue febricitantibus. Unde poeta dicit : Et megaris noxius omnis erit.
2. VB, SN, 17, 66, 2
[β] AS, 2, 7, 26c-d*
Jorath ubi supra. [β] Milago. Cum ejus pulli volant, significatio est super tempestatem maris.
3. VB, SN, 17, 66, 3
[γ] Isid. orig. 9, 6, 36*
Isidorus. [γ] Milago piscis est sic nominatus, quia super aquam evolat. Quotiens autem cernitur extra aquam volitans, tempestates mutari designat.