Source de référence : Hortus sanitatis : Livre IV, Les Poissons, , , , Presses universitaires de Caen, Caen, 2013consultable en ligne
Stoncus sive stincus (Épernay, BM, Inc. 3017)
1. VB, SN, 17, 128, 1
[] compil.
[α] TC, nat. 6, 48
Isidorusaa’.[α] Stincus est belua circa Nilum frequentissimab.
[] compil.
[α] TC, nat. 6, 48
Isidorusaa’.[α] Stincus est belua circa Nilum frequentissimab.
2. VB, SN, 17, 128, 2
[β] Avic. canon, 2, 2, 640*
Avicenna. [β] Stincus est guaril de Nilo, qui capitur in Aegypto ; et aestimaverunt quidam quod sit de partu cocodrillic. Melius autem de ipso est illud quod estd in parte renume. Auget quandoque coitum ita ut non sedetur nisi sorbitione juris lactucarum et lentium.
[β] Avic. canon, 2, 2, 640*
Avicenna. [β] Stincus est guaril de Nilo, qui capitur in Aegypto ; et aestimaverunt quidam quod sit de partu cocodrillic. Melius autem de ipso est illud quod estd in parte renume.