Copier dans le presse-papierPour indiquer l’adresse de consultation« Copier dans le presse-papierSource de référence, Albertus Magnus, De animalibus, libri XXVI. Nach del Cölner Urschrift, Hermann Stadler (éd.), Münster, Aschendorff (Beiträge zur Geschichte der Philosophie und Theologie des Mittelalters ; 16), 1920.
<103. Raythae>
Source : TC, De raithis (7, 68).
1. [α] AM
103. Raythae, quae rays Gallice dicuntur, [α] pisces de pectinum genere rotundi ita quod cubitum vel duos cubitos aliquando habent in latitudine et tantumdem in longum ; caudam habent longam et in hac pinnulas acutas ad natandum, oculos horribiles et os quasi in loco ventris turpissimum ; carnes habent duras et indigestibiles nec sunt appretiatae in cibum, nisi in locis ubi ipse piscis rarius invenitur : ibi enim propter raritatem desideratur.
103. Raythae, quae rays Gallice dicuntur, [α] pisces de pectinum genere rotundi ita quod cubitum vel duos cubitos aliquando habent in latitudine et tantumdem in longum ; caudam habent longam et in hac pinnulas acutas ad natandum, oculos horribiles et os quasi in loco ventris turpissimum ; carnes habent duras et indigestibiles nec sunt appretiatae in cibum, nisi in locis ubi ipse piscis rarius invenitur : ibi enim propter raritatem desideratur.