Source de référence : , Thomas Cantimpratensis, Liber de natura rerum, Editio princeps secundum codices manuscriptos, H. Boese
V. De barchora.
1. [α] Arist. HA, 590 b 1-2 MS*
[β] Arist. HA, 590 b 4-10 MS*
[γ] ?
[α] Barchora, ut dicit Aristotiles, animal marinum est et comedit pisces parvos. [β] Orificium hujus animalis est os fortius omni ore animalis cujuslibet, quoniam, si acceperit lapidem in ore suo, frangit eum. Hoc animal quandoque exit ad ripam et herbas depascit. Et tunc oportet ipsum in aquam reverti et submergi aqua, ne cutis dorsi ejus a sole desiccetur et non possit se flectere ad nutum debitum. [γ] Comprehenditur hoc animal a piscatoribus per parvos pisciculos, quos filo vivos consutos in mari projiciunt. Pisciculi vero effugere non valentes, sed insimul fluitantes praedicti animalis morsibus patent. At ipsum animal alium post alium transglutire laborans interim occupatus deprehenditur.
[β] Arist. HA, 590 b 4-10 MS*
[γ] ?
[α] Barchora, ut dicit Aristotiles, animal marinum est et comedit pisces parvos. [β] Orificium hujus animalis est os fortius omni ore animalis cujuslibet, quoniam, si acceperit lapidem in ore suo, frangit eum. Hoc animal quandoque exit ad ripam et herbas depascit. Et tunc oportet ipsum in aquam reverti et submergi aqua, ne cutis dorsi ejus a sole desiccetur et non possit se flectere ad nutum debitum. [γ] Comprehenditur hoc animal a piscatoribus per parvos pisciculos, quos filo vivos consutos in mari projiciunt. Pisciculi vero effugere non valentes, sed insimul fluitantes praedicti animalis morsibus patent. At ipsum animal alium post alium transglutire laborans interim occupatus deprehenditur.