Source de référence : Thomas Cantimpratensis, Liber de natura rerum, Editio princeps secundum codices manuscriptos, H. Boese (éd.), Berlin – New York, Walter de Gruyter, 1973, p. 251-275 ,
XIII. De aforo.
1. [α] Isid. orig. 12, 6, 40*
[β] TC
[α] Aforus pisciculus est, ut dicit Ysidorus, qui propter exiguitatem hamo capi non potest. [β] Beata ergo et vere beata humilis parvitas et parva humilitas, quam nec decipere potest improbe gulositatis invisc<er>ata malignitas nec inimici humani generis suis laqueis irretire. Humilitas enim casum nescit.
[β] TC
[α] Aforus pisciculus est, ut dicit Ysidorus, qui propter exiguitatem hamo capi non potest. [β] Beata ergo et vere beata humilis parvitas et parva humilitas, quam nec decipere potest improbe gulositatis invisc<er>ata malignitas nec inimici humani generis suis laqueis irretire. Humilitas enim casum nescit.