Source de référence : Thomas de Cantimpré, Thomas Cantimpratensis, Liber de natura rerum, Editio princeps secundum codices manuscriptos, H.Boese (éd.), Berlin – New York, Walter de Gruyter, 1973, p. 251-275

LXXXI. De scauro.

1. [α] ?
[β] Ambr. hex. 5, 5, 13*
[γ] ?
[δ] Plin. nat. 12, 62*
[ε] Isid. orig. 12, 6, 30*
[α] Scaurus piscis est cujus carnes satis delectabiles ad edendum. [β] Hic piscis inter omnia genera piscium solus, ut dicit Ambrosius, ruminare perhibetur. [γ] Nec enim dentes habet acutos et consertos in ore, sicut omnia genera piscium habent. [δ] Hi primo a peregrinis terris allati Romae in Tyberim projecti multiplicati sunt. [ε] De scauro Ysidorus dicit quod ita ingeniosus sit ut, cum inclusum se gurgustiis viderit, non fronte erumpere nititur nec infestus viminibus caput inserere, sed adversum, caudae ictibus crebris laxare fores atque ita retrorsum redire conatur. Quem luctatum ejus, si forte alius scaurus extrinsecus videat, apprehensa mordicitus cauda ejus nisus adjuvat erumpentis. Hoc idem scaurus facit retibus comprehensus. Nam retrogradus exire conatur.