Thomas Cantimpratensis, Liber de natura rerum, Editio princeps secundum codices manuscriptos, H. Boese (éd.), Berlin – New York, Walter de Gruyter, 1973.p. 251-275. ,
| LXXXVII De uranoscopo1philologieCe chapitre se rencontre dans la version Thomas IIa..
1. [α] Isid. orig.12, 6, 352sourcesVranoscopus vocatur ab oculo, quem in capite habet, a quo semper supra intendit.
[β] TC
[α] Uranoscopus piscis maris est ab uno oculo dictus. In vertice enim unum oculum habet et hunc ita acutum visu ut nullae ei insidiae latere possint.[β] Significat autem ipsum singularis praevidentiae et providentiae Deum, cujus oculi super solem lucidiores contemplantur bonos et malos.
[β] TC
[α] Uranoscopus piscis maris est ab uno oculo dictus. In vertice enim unum oculum habet et hunc ita acutum visu ut nullae ei insidiae latere possint.[β] Significat autem ipsum singularis praevidentiae et providentiae Deum, cujus oculi super solem lucidiores contemplantur bonos et malos.