Source de référence : Marcus de Urbe Veteri, Liber de Moralitatibus, Girard J.Etzkorn (éd.), St. Bonaventure University, New York, 2005

<Cap. 26 : De corvo>

1. [α] Isid. orig. 12, 6, 13*
1. Vigesimo sexto loco pisces illi qui dicuntur corvi hujus sunt condicionis secundum Isidorum libro XII. Nam [α] dicuntur corvi a cordis voce quia gruunt pectore suaque voce proditi capiuntur.
2. [β]  Pr, 23, 8*
[γ]  Si, 19, 27*
2. Significant illos qui sensibus corporis incauti se ipsos manifestant daemonibus et hominibus per quod in suis vitiis comprehenduntur, Prou. II : [β] In vanitate sua apprehenditur peccator. Eccli. 19 : [γ] Amictus corporis risus dentium, et ingressus hominis enuntiant de illo. Exemplum narrat beatus Hieronymus in libro De vitis patrum de quodam patre qui aspiciens ingredientes in ecclesiam etiam cogitationes ingredientium ex ipsa eorum facie cognoscebat*. Vidit autem unum intrantem nigrum propter peccatum, et exeuntem lucidum propter contritionis meritum, et ex affectu laudavit aeternum et bonum Deum.