Source de référence : Marcus de Urbe Veteri, Liber de Moralitatibus, Girard J.Etzkorn (éd.), St. Bonaventure University, New York, 2005

<Cap. 45 : De sarde>

1. [α] Isid. orig. 12, 6, 38*
1. Quadragesimo quinto loco piscis ille qui vocatur sar hujus condicionis est secundum Isidorum libro XII. Nam [α] abundans in Syria circa Tyrum civitatem nunc dedit civitati nomen Saram quondam antequam appellaretur Tyrus, ex quo denominatum est hujus similitudinis pisciculos sardas sardinasve vocari.
2. [β]  1Co, 4, 15*
[γ]  2Co, 2, 15*
[δ] Ps.-Ambr. serm. 56, 2*
2. Significat illos qui abundantes pullulationibus sacris in congregatione vel patria nomen bonum dant nationi toti, et istud nomen bonum derivatum in posteros multos alios carissimos filiolos Deo pertrahit et gignit imitatione invocantes et sequentes merita eorum et fame praeconia, II Cor. 2 : [β] In Christo enim Iesu per Evangelium ego vos genui. [γ] Christi bonus odor sumus Deo. Ambrosius in sermone De confessore pontifice : « [δ] Quantae hujus sunt gloriae, qui tantorum filiorum sapientia et devotione laetatur ».