Source de référence : Marcus de Urbe Veteri, Liber de Moralitatibus, Girard J.Etzkorn (éd.), St. Bonaventure University, New York, 2005

<Cap. 32 : De crocodilo>

1. [α] Isid. orig. 12, 6, 19-20*
1. Trigesimo secundo loco piscis ille qui dicitur crocodilus hujus est condicionis secundum Isidorum libro XII. Nam sic « [α] a croceo colore est dictus. Gignitur in Nilo quadruplex animal, in terris et in aquis valens, longitudine plerumque vigesimorum cubitorum, dentium et unguium immanitate arrmatum, tantaque duritia cutis ut quamvis fortium ictu lapidum tergo repercussus, non sentiat. Nocte in aquis, die humi quiescit ». Ovat in terra fouet masculus et femina uices servant, hunc pisces quidam serratam habentes cristam, tenera ventrium dissecando interimunt. Solus ex animalibus superius maxillam movere dicitur.
2. 2. Significat virum religiosum atque perfectum, vita et moribus gratiosum in flumine sanctae Scripturae sapientialiter generatum, quattuor virtutibus cardinalibus, affectibus et actibus complantatum, magnanimitate et zelo universaliter mente et sermone armatum, constantiave et aequanimitate contra hostiles impugnationes irrefragabiliter et perseveranter stabilitum, nocte orationi et devotioni, die infirmorum aedificationi vacantem. Singulariter etiam cibo consolationis caelestis, quasi a superiori se reficientem et circa eas ferentem. Quem tamen aliquando haeretici uel tyranni aculeis superbiae exponentes tormentis ubi tener est et fragilis, in corpore tantum, scilicet mortem, inferunt. Talis fuit per omnia apostolus Paulus, sicut epistolae suae testantur cum responderet ad singula, et sicut Chrysostomus multipliciter probat De laudibus Pauli* et beatus Dionysius scribit Timotheo condiscipulo.