Source de référence : Marcus de Urbe Veteri, Liber de Moralitatibus, Girard J.Etzkorn (éd.), St. Bonaventure University, New York, 2005

<Cap. 42 : De uranoscopo>

1. [α] Isid. orig. 12, 6, 35*
1. Quadragesimo secundo loco piscis ille qui vocatur uranoscopus hujus est condicionis secundum Isidorum libro XII. Nam sic [α] vocatur ab orificio quem in capite habet quo supra semper intendit.
2. [β]  Ps, 24, 15*
[γ]  Ps, 122, 2*
[δ] Sulp. epist. 3, 14-15
2. Significat hominem habentem caeleste desiderium quo mediante semper ad aeterna sive superna respicit, Ps. 24 : [β] Oculi mei semper ad Dominum. [γ] Sicut oculi ancillae in manibus dominae suae, ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum etc. Talis erat beatus Martinus qui, ut habetur in vita ipsius : « [δ] oculis ac manibus in caelum semper intentus, invictum ab oratione spiritum non relaxabat ». Tales erant plurimi in deserto Aegypti ut ponit Hieronymus in Vitis patrum*.