Source de référence : Hortus sanitatis : Livre IV, Les Poissons, CatherineJacquemard, BrigitteGauvin, Marie-AgnèsLucas-Avenel, Presses universitaires de Caen, Caen, 2013consultable en ligne

Capitulum XXIa

Chilon et circhos

Chilon et circhos (Épernay, BM, Inc. 3017)

1. VB, SN, 17, 105, 1
[α] TC, nat. 6, 12
Ex Libro de naturis reruma’. [α] Chilon inter omnium animalium genera non pascitur, sed tantum humiditate viscosa quae exit ab eo cibatur et nutritur. Unde fit ut hoc animal semper sit jejunum etc tamend corpore validum. Nam et in feminis videmus plus posse differri jejunium per multos dies quam in viris propter superfluitates humidas et viscosas quae magis habundant in eis, id est feminis.

Operationes

2. VB, SN, 17, 105, 1
[α] compil.
[β] TC, nat. 6, 10
A. Ine eodem libro ut suprab’. [β] Circhos – aliasf crichos – habet cutem testeam, lenemc’ , nigram et in aliqua parte rubeam, fissuras duas in pede, quae tres digitos faciunt. Pedem dextrum habet parvum, sinistrum vero magnum.
3. VB, SN, 17, 105, 1
[γ] TC, nat. 6, 10
B. [γ] Et ideo, cum ambulat, totum corpus fert super sinistrum. Aere claro absolutus incedit ; commotisg autem ventis applicatur lapidibus et immotus quiescit.
4. VB, SN, 17, 105, 1
[δ] TC, nat. 6, 10
C. [δ] Cuicumqueh rei adhaeret, forti applicatione adhaeret.
5. VB, SN, 17, 105, 1
[ε] TC, nat. 6, 10
[ζ] compil.
D. [ε] Et hoc mirum esti, quod claro quidem tempore sui potestatemj habetk, tempestuosol autem debilitatur et infirmatur. [ζ] Caputm habet humanum, reliquum vero corpus fere ut canis marinus.