Source de référence : Hortus sanitatis : Livre IV, Les Poissons, CatherineJacquemard, BrigitteGauvin, Marie-AgnèsLucas-Avenel, Presses universitaires de Caen, Caen, 2013consultable en ligne

Capitulum XXXIa

Eceola

Eceola (Épernay, BM, Inc. 3017)

1. VB, SN, 17, 48, 1
[α] Isid. orig. 12, 6, 49*
Isidorus. [α] Eceolab dicitur concha margaritifera in cujus carnec preciosus calculus solidatur. De his enim tradunt hid qui de animantium naturis scripserunt quod nocturno tempore litora appetunt et ex caelesti rore margaritam concipiunt. Unde et eceolaee nominantur.
2. VB, SN, 17, 48, 2
[β] Sol. coll. 53, 23*
Solinus. [β] Conchae certo annif tempore luxuriante conceptu faciunt rorem velut maritum, cujus desiderio hiant : et cum maxime linquitur imber lunaris, oscitatione quadamg hauriunt humorem cupitum.

Operationes

3. VB, SN, 17, 48, 2
[γ] Sol. coll. 53, 24*
A. [γ] Sic ergo concipiunt gravidaeque fiunt. Et de saginaeh qualitate redit habitus unionis. Nam si clarum fuerit quod acceperunt, candicant orbiculi ;
4. VB, SN, 17, 48, 2
[δ] Sol. coll. 53, 24*
B. [δ] si vero turbidum, aut pallore languent aut rufo innubilantur. Ita de caelo magis quam de mari partus habent.
5. VB, SN, 17, 48, 2
[δ] compil.
[ε] Sol. coll. 53, 27*
C. Itemi. [ε] Gregatim natant, et quae magis inter illas experta est gregem ducit ; quae si capta fuerit, ceterae diffugiunt.