Source de référence : Hortus sanitatis : Livre IV, Les Poissons, CatherineJacquemard, BrigitteGauvin, Marie-AgnèsLucas-Avenel, Presses universitaires de Caen, Caen, 2013consultable en ligne

Capitulum LVa

Megar, milagus et milvus

Megar, milagus et milvus (Valognes, BM, R 99)

1. VB, SN, 17, 66, 1
[α] TC, nat. 7, 52, 1-4
Ex Libro de naturis reruma’. [α] Megaris est piscis marinus duarum palmarum longitudinisc ; vilisd habetur in partibus in quibus capitur, sed, cum ad remotiora salsus reducitur, raritas ejus pretium facit. Recenter tamen captus et sine sale delicatiorem cibum edentibus facit. Est autem, ut fertur, nocivus praecipue febricitantibus. Unde poeta dicit : Et megaris noxius omnis erit.
2. VB, SN, 17, 66, 2
[β] AS, 2, 7, 26c-d*
Jorath ubi supra. [β] Milago. Cum ejus pulli volant, significatio est super tempestatem maris.
3. VB, SN, 17, 66, 3
[γ] Isid. orig. 9, 6, 36*
Isidorus. [γ] Milago piscis est sic nominatus, quia super aquam evolat. Quotiens autem cernitur extra aquam volitans, tempestates mutari designat.

Operationes

4. VB, SN, 17, 66, 4
[δ] TC, nat. 7, 58, 1-4
A. Ex Libro de naturis rerumb’. [δ] Milago volitat super undas in signum laetitiae, quod cessavit tempestas : hoc contra morem aliorum piscium et monstrorum marinorum, quie oriente tempestate videntur quasi super aquas ludere.
5. VB, SN, 17, 66, 5
[ε] Plin. nat. 9, 82*
B. Plinius libro IXc’. [ε] Milvusd’ subit in summa maria, piscis ex argumento appellatus lucerna : linguaque ignea per os exerta tranquillisf noctibus relucet.
6. VB, SN, 17, 66, 5
[ζ] Plin. nat. 9, 82*
C. [ζ] Attollitg e mari sesquipedalia fere cornuah ab hisque nomen traxite’.