Source de référence : Hortus sanitatis : Livre IV, Les Poissons, CatherineJacquemard, BrigitteGauvin, Marie-AgnèsLucas-Avenel, Presses universitaires de Caen, Caen, 2013consultable en ligne

Capitulum LXXXVa

Solaris et solea

Solaris et solea (Épernay, BM, Inc. 3017)

1. VB, SN, 17, 93, 1
[α] TC, nat. 7, 75
Ex Libro de naturis reruma’. [α] Solaris dictus est eo quod in sole libenter in ripis fluminum jacet. Caput habet magnum, orificium latum, cutem nigram ac lubricam, qualis est anguillarum. Hepar habet dulcissimum et esibileb praecipuum. In vastitatem ac longitudinem maximam crescit.
2. VB, SN, 17, 93, 2-3
[β] Isid. orig. 12, 6, 6*
Plinius libro IXb’. [β] Soleac est piscisd a figura denominatae, eo scilicet quod calciamentorum soleis assimiletur.

Operationesf

3. VB, SN, 17, 93, 4
[γ] VB, SN, 17, 93, 4
A. Actorg. [γ] Solea piscish marinorum piscium juxta medicos infirmis in cibo sanissimusi, quia minus ceteris flegmaticus. Est etiam sapore gratus.