Source de référence : Vincent de Beauvais, Bibliotheca mundi ; Vincentii Burgundi, ex ordine praedicatorum venerabilis episcopi Bellovacensis, speculum quadruplex, naturale, doctrinale, morale, historiale, Douai, Baltazar Bellerus, 1624

Caput CI

De ahune

1. [α] TC, 6, 3*
[1] Ex libro de natura rerum. [α] Ahune monstrum est maris, gulosius cunctis marinis beluis : praeda vivit et in crassitudine corporis sui vertitur ei quicquid comedit : unde quia stomacho caret, venter ejus, quando comedit multum extenditur et inflatur supra modum et cum amplius extendi nequit, pisces per os ejicit et hoc de facili, quia cum collo careat, sicut et ceteri pisces, os ejus contiguum est ventri. Est autem adeo crassum animal, quod quando periculum timet, pellem et carnes suas contrahens replicat et extremitates sui corporis intra se, sicut ericius abscondit, ita ut non appareant. Quod tamen aliquando sine sui detrimento non facit. Mortem enim adeo timet, quod cum periculum senserit non laxari nec abscedere bestiam, quae in insidiis latet, nequaquam caput foras extrahit, quod intra corpus suum abscondit, sed cum affligitur fame, carnes suas devorat, magis eligens in parte absumi, quam praeda facta belluis in toto consumi.