Source de référence : Vincent de Beauvais, Bibliotheca mundi ; Vincentii Burgundi, ex ordine praedicatorum venerabilis episcopi Bellovacensis, speculum quadruplex, naturale, doctrinale, morale, historiale, Douai, Baltazar Bellerus, 1624

Caput XC

De medicinis ex sepia

1. [α] Diosc. 597 GV*
[1] Dioscorides. [α] Sepia cum atramento suo cocta cacostomacha est, ventrem mollit. Quod molle est ossis ejus collyriis cacromaticis necessarie miscetur. Item ossa tusa onimguinem dentibus tollunt, maculas carnis integro colori restituunt. Glaucomata hominum vel animalium in oculis sufflando maxime cum sale ad sanitatem perducunt. Item os ejus tritum et cum aqua bibitum, thoracis vitiis et asmaticis, omnino prodest.
2. [β] Plin. nat. 32, 71*
[γ] Plin. nat. 32, 72*
[2] Plinius libro XXXII. [β] Oculorum tumorem ruboremque sepiae cortex cum lacte mulieris illitus sanat et per se scabritias emendat. Cinis ejusdem corticis cicatrices oculorum sanat et albugines jumentorum emendat. [γ] Sepiae in cibo solvunt earumque testae ex aqua salsamentorum inhaerentia corpori tela extrahunt. Medentur et lentigini ceterisque vitiis ex ossibus sepiarum ustis. Ideo cinis et carnes excrescentes tollit et humida ulcera.
3. [γ]  CI, De osse sepie*
[3] Platearius. Os sepiae, quod in ejus ventre invenitur, ad albandos dentes valet si pulvere ejus subtili in panno lineo posito fricentur. Ad faciem quoque dealbandam pulvis ejus cum unguento citrino conficitur.