Source de référence : Vincent de Beauvais, Bibliotheca mundi ; Vincentii Burgundi, ex ordine praedicatorum venerabilis episcopi Bellovacensis, speculum quadruplex, naturale, doctrinale, morale, historiale, Douai, Baltazar Bellerus, 1624

Caput CII

De barchora

1. [α] TC, 6, 5*
[1] Ex libro de natura rerum. [α] Barchora est animal marinum, habens orificium prae omnibus animalibus fortissimum. Nam et lapidem si in ore suo acceperit, eum frangit : haec quandoque ad ripas exit et herbas depascit : et quando oportet in aquam revertitur ibique submergitur, ne cutis dorsi ejus a sole exiccetur : et ad nutum debitum deflectere se non possit. Pisciculos quoque comedit et per illos deprehenditur. Piscatores namque pisciculos parvos vivos filo consutos in mare projiciunt, qui dum effugere non valent, sed insimul fluitant, animalis praedicti morsibus patent. At ipsum animal dum unum post alium transglutire laborat, interim occupatum deprehenditur.