Source de référence : Vincent de Beauvais, Bibliotheca mundi ; Vincentii Burgundi, ex ordine praedicatorum venerabilis episcopi Bellovacensis, speculum quadruplex, naturale, doctrinale, morale, historiale, Douai, Baltazar Bellerus, 1624

Caput LXXII

De eodem

1. [α] TC, 7, 49, 17-20*
[β] TC, 7, 49, 14-17*
[β] TC*?
[1] Ex libro de natura rerum. [α] Murenae, sicut dicit Plinius, libenter se tenent inter arundines et ligna, ut si forte reti concludantur flexu multiplici evadant, hae morsum venenosum habent, sed capitis eorundem cinere morsus sanatur. [β] Periculosum est eas in cibum sumere, nisi prius in vino optime ac diutissime decoquantur et speciebus aromaticis maximeque pipere condiantur, venenoso namque abundat humore, unde nec de facili cedunt coctioni. Item murenam juxta Basilium, vipera ex aquis in siccum evocat ad coitum.
2. [β] AS, 2, 7, 26c*
[2] Iorath ubi supra. Murena non a suo sibi simili, sed a serpente sibilo ad siccum evocata concipit nec aliquid tamen serpenti, sed sibi simile gignit.
3. [β] Ambr. hex. 5, 7, 18, D-E*
[3] Ambrosius. Vipera quidem ad littus maris sibilo murenam evocat. Venenumque suum vovit, illa statim venit et cum eo coit. Et post vipera venenum suum resumit. Ceterum murena quam aliquid habere noxium ferunt esca preciosior est.
4. [β] Plin. nat. 32, 58*
[β] Plin. nat. 32, 83*
[4] Plinius ubi supra. Murenae morsus, capitis ipsius cinere sanatur, lichenas etiam et lepras solvit murenarum cinis cum ternis obulis mellis.