Source de référence : Vincent de Beauvais, Bibliotheca mundi ; Vincentii Burgundi, ex ordine praedicatorum venerabilis episcopi Bellovacensis, speculum quadruplex, naturale, doctrinale, morale, historiale, Douai, Baltazar Bellerus, 1624

Caput LXXVII

De medicinis ex ostrea

1. [α] Plin. nat. 32, 59*
[β] Plin. nat. 32, 64*
[γ] Plin. nat. 32, 65*
[1] [α] Ostreae, specialiter contra venena leporis marini adversantur eisque mensarum divitum palma tribuitur, [β] stomachum unice reficiunt, fastidiis medentur. Additque luxuriam frigus obrutis nive, summa montium et maris ima miscens. Alvum leniter emolliunt coctaque mulso, tenasmo, qui sine exulceratione sit, liberant. Vesicarum etiam ulcera repurgant. Cocta vero in conchis suis sicuti venerint clausa mire distillationibus prosunt. [γ] Harum testae cinis uvam sedat et tonsillas admixto melle. Eodem modo parotydas, pannos mammarumque duritias, ulcera capitum ex aqua. Cutem autem mulierum extendit. Inspergitur et ambustis ac dentifricio placet. Pruritibus et eruptionibus pituite ex aceto medetur. Ostreae crudae si tundantur strumas sanant et perniones pedum.
2. [γ] ?
[2] Aristoteles. Est autem piscis de genere ostreae, id est testae durae, qui cauda natat et repit.
3. [δ] Diosc. 481 GV*
[3] Dioscorides. [δ] Ostreae porphyrae, unde purpura tingitur, cochleae sunt, quae ustae desiccativae virtutis sunt, quibus et ceterarum cochlearum virtute sunt similes. Nam et ego eis usus sum in rheumatica et diuturna et quae difficile concarnantur vulnera et cava et nimia profunda, quas ustas apposui cum adipe veteri.