Source de référence : Vincent de Beauvais, Bibliotheca mundi ; Vincentii Burgundi, ex ordine praedicatorum venerabilis episcopi Bellovacensis, speculum quadruplex, naturale, doctrinale, morale, historiale, Douai, Baltazar Bellerus, 1624

Caput CXXXIX

De zitiron

1. [α] TC, 6, 59*
[1] Ex libro de natura rerum [α] Zitiron monstrum est, quod vulgus militem vocat et est ingens atque fortissimum. In anteriori parte quasi formam armati militis praefert et caput quasi casside galeatum et cute rugosa et dura ac firma nimis. Ab ejus collo dependet scutum longum et latum ac magnum et interius cavum ut in eo possit contra ictus pugnantium more defendi. Est enim forma triangulare, firmiter duritiaque tam validum, ut vix unquam possit jaculo penetrari. De collo ejus et de spondilibus venae quaedam ac nervi fortissimi protenduntur in humerum, quibus predictum scutum pendet in scapula. Brachia quoque fortissima nimis habet et quasi manum bisulcam, cum qua validissime percutit, unde fit ut difficulter nimis ab homine capi possit et si captus fuerit difficulter etiam necari, nisi cum maleis poterit.