Source de référence : Vincent de Beauvais, Bibliotheca mundi ; Vincentii Burgundi, ex ordine praedicatorum venerabilis episcopi Bellovacensis, speculum quadruplex, naturale, doctrinale, morale, historiale, Douai, Baltazar Bellerus, 1624

Caput LIII

De exoceto

1. [α] Plin. nat. 9, 70*
[1] Idem in libro IX. [α] Exocetum suum Archadia miratur, appellatum ab eo, quod in siccum somni causa exeat.
2. [β] TC, 7, 32*
[2] Ex libro de natura rerum. [β] Exox est piscis Danubii maximus, ita ut vix in biga trahi possit ab equis quatuor aut tribus, unum habet intestinum, ossa pauca et parva in corpore cartilaginosa potius quam solida, sed in capite multa fertur habere ossa. Carnes vero fertur habere dulcissimas gustu vel specie carnibus porci simillimas. Per omne corpus lenis est nec aliquid asperitatis in corpore vel in moribus habet, sed est mitissimus ac timorosus. Quippe qui nec a minimo pisciculo se defendere potest, sed statim agitatur ad fugam. Huic sturio libentissime, jocandi gratia se affricat. Quem exox statim, ut sentit, a latibula fugit, que sibi solet ad tutamen in littoribus effodere, sed quandoque sturio importunus ejicit latitantem sequiturque fugientem et quia magni sunt ambo nec etiam in validissimis aquis latere possunt, discurrendo et ante se aquas agitando, saepe simul a piscantibus capiuntur. Piscis iste captus vino fortissimo vel lacte potatur, quia vino inebriatus vivere potest plurimis diebus et hoc, ut ad remotas terras cibi gratia deferatur. Bibit autem vini sextaria quatuor antequam inebrietur.